Welke boodschap geef jij aan je kind?
Je kind komt bij je aankloppen met een leuke tekening. Wat zeg je dan? Misschien iets zoals:
‘Waw, wat een mooie tekening! Jij wordt vast en zeker de volgende Picasso!’
Herkenbaar, niet? Doen niet alle ouders dit? En is positieve bekrachtiging niet iets wat aangeraden wordt?
Tja, toch kan ik je nu al op een blaadje meegeven dat dit soort van boodschappen net hét middel zijn om je kind te laten onderpresteren…
Huh? Betekent dit dat we onze kinderen niet meer mogen prijzen als ze iets goed doen? Nee, dat is absoluut niet de bedoeling. Alleen moet je je bewust worden van de manier waarop je je kind gaat prijzen. Je moet vermijden dat je uitspraken maakt waarin een oordeel over hun intelligentie of talent vervat zit. Of dat je trots bent vanwege hun talent of slim-zijn.
Het belangrijkste is dat je je lof gaat richten op hun leerproces en niet meer op het resultaat. Je gaat hen prijzen om wat ze hebben bereikt door oefening, studie, doorzettingsvermogen en het gebruik van de juiste methode. Je kan hen concrete vragen stellen over hun werk op een manier die aantoont dat je hen bewondert om hun inzet!
‘Goh, wat een tekening zeg, daar heb je wel lang aan gewerkt, niet? En ik zie dat je die rode en blauwe kleuren mooi gecombineerd hebt. En je hebt kleurpotlood gebruikt, wat is de reden dat je het niet met stift hebt ingekleurd?‘
‘Je hebt echt wel veel voor je toets gestudeerd, dat zie ik ook aan de vooruitgang in je punten. Die samenvatting maken via een mindmap, dat werkt echt wel bij jou.’
‘Ik vind het fijn dat je veel hebt gewerkt voor die toets, maar blijkbaar is er nog iets waardoor het niet echt veel oplevert. Laten we eens samen bekijken wat je juist doet en uitzoeken wat er precies niet goed lukt.’
Hoi Sabine,
Prachtige benadering, Sabine. Ik ken zelf niet anders dan dat alleen het resultaat telt, hoe je op vele vlakken des levens dient te voldoen aan minimale eisen (een zesje) om als persoon niet ‘afgekeurd’ te worden. Alleen diegenen met de beste resultaten kregen een stempel van de juf of een auto van de zaak. Hoe je tot die slechte en goede resultaten komt interesseert niemand: ze zijn er gewoon bij bepaalde personen… Inderdaad maakt motivatie vaak het verschil, naast capaciteiten toch ook wel. Waar de een zichzelf weet aan te sporen om er iets moois van te maken, laat de ander het allemaal maar op zich afkomen en doet alleen het hoognodige. Ik denk dat er veel te winnen valt als er meer aandacht komt voor jouw methode, al vind ik dat je, samen met de gedane moeite, ook het resultaat moet blijven prijzen. Het een sluit het ander niet uit. Elke positieve actie van je kind moet gewaardeerd worden, elke slechte afgekeurd. Zo stuur je je kind die richting op, waarvan jij vindt dat die het beste is. In die zin valt of staat de kwaliteit van de opvoeding met de kwaliteit van de ouders en hoeveel aandacht ze eraan schenken. Eigenlijk moeten ouders dan óók worden geprezen voor hoe ze de opvoeding aanpakken. Taak voor oma & opa?
Hallo,
Nogmaals van harte bedankt voor jullie uitleg over hoogbegaafdheid ! Telkens en telkens opnieuw haal ik er zo veel uit om verder te gaan met onze kinderen. Het is een echte lijdensweg tot je begrijpt waarover het gaat en jullie leggen het zo goed uit.
Nogmaals bedankt voor alle informatie. Telkens een hart onder de riem. Doe zo voort !